Monika Łukaczyńska
Związki siarki obecne w powietrzu stanowią znaczący problem dla środowiska. Ich głównym źródłem jest spalanie paliw kopalnych węgla brunatnego i kamiennego. W celu zmniejszenia zawartości zanieczyszczeń w atmosferze stosowane są instalacje odsiarczania spalin (IOS). Najczęściej wykorzystuje się jedną z trzech metod: suchą, półsuchą i najbardziej popularną mokrą.
Proces odsiarczania oparty jest na absorpcji dwutlenku siarki na absorbencie, a następnie na usunięciu z układu powstałych produktów jakimi są siarczany(VI) wapnia lub magnezu oraz wykorzystywany komercyjnie gips. Nieodłącznym elementem instalacji jest absorber, w którym panuje agresywne środowisko związane ze skraplaniem kwasów z zanieczyszczonych gazów spalinowych. Konstrukcja absorbera narażona jest na działanie korozji i erozji, w związku z czym konieczne jest zabezpieczenie jej przed uszkodzeniami. W tym celu stale węglowe wykorzystywane jako materiały konstrukcyjne pokrywa się samowulkanizującymi powłokami gumowymi. Najpowszechniej stosowanymi wykładzinami są gumy bromo i chlorobutylowe, czasami wzmacniane krótkimi ciętymi włóknami szklanymi, co powoduje poprawę ich właściwości fizykochemicznych. Dzięki modyfikacjom powłoki te mogą pracować w agresywnych środowiskach IOS kilkanaście lat.
Prowadzone są liczne badania, których zadaniem jest sztuczne starzenie gum w celu przewidywania ich zachowania podczas pracy w agresywnych warunkach. Jako metody badawcze wykorzystuje się elektrochemiczną spektroskopię impedancyjną oraz badania w komorach korozyjnych w środowiskach symulujących warunki panujące w instalacjach odsiarczania spalin. Ponadto powłoki gumowe badane są pod względem przenikania wilgoci, zmian twardości, wytrzymałości przy zrywaniu oraz zmian struktury wewnętrzne ...
Pełny Artykuł dostępny jest w postaci PDF po zalogowaniu się 1-2/2013
Komentarze obsługiwane przez CComment